Hij vond het geruststellend om deze lijnen te trekken, om het dossier aanschouwelijk te maken met een ingang en een uitgang, met camera’s hier en daar, met labels op papier en in zijn hoofd: hier het salon, daar de keuken, daar zijn werkbed, daar de wekkerradio, de badkamer, de muggenstekker, de tijdschriften en boeken nog te lezen, de droom van heel deze verbeelde werkelijkheid, de gekte van een job die bestaat uit wachten tot de problemen zich voordoen, geen natuurrampen maar uitsluitend de problemen van de menselijke psyche en dier vege lijf, de interacties tussen psyche en lijf en de schermutselingen tussen meerdere psyches en lijven onderling.