Als een kind een boek voor volwassenen zou schrijven, dan zou zij niet "ik" schrijven maar "ki", als in het Chinese "qi", waarmee zij adem en levenskracht bedoelt of gewoonweg de kering van de muur: niet die robuuste geconstrueerde vesting van de "K", maar het doorgroeien in de "IE", waarna alles nog mogelijk is. De kindauteur schrijft bijvoorbeeld: 'Ki zal straks niet naar het werk vertrekken."