Geen mensen zien, geen gezichten herkennen, enkel schaduwen van namen lang vergeten. Dan gegroet worden en een terugkaatsende stem zoeken. Dit is oprecht, terwijl de ander een arrogante leugen opmerkt, voorbijgaat aan het harnas waaruit hij zich zonet heroïsch, ter wille van de ander, losscheurde. Verder fietsen. Het harnas opnieuw sluiten. Adem halen.