Een schrijver over de essentie van schuld of de schuld van essentie: "Stel dat de gelovigen gelijk hebben en dat je door de schuld van de maatschappij nooit de kans hebt gekregen om je religieuze identiteit te ontwikkelen, dan is dat essentieel materiaal dat je onthouden is." ---- Het lijkt erop dat deze schrijver zijn tekort herkent, dan toch als de essentie van zijn identiteit. Misschien moeten we de sofistiek als een erkende religie honoreren. Maar dat doen we natuurlijk al, elke minuut van elke dag.